De miniclub was een van de leukste activiteiten die ik als animatrice organiseerde op camping la Garangeoire in West-Frankrijk. Kinderen blijven je verrassen, en die verhalen deel ik graag met jullie.
Cupsong
Op een regenachtige ochtend had een van de kinderen een plastic bekertje meegenomen om te oefenen voor de Cupsong. Dat vond ik natuurlijk helemaal leuk, dus “drumden” we al snel samen op de bekertjes. Voor ik het wist, werden we omringd door een groepje kinderen.
Al snel ontstond er een achtergrondkoor. Iedereen bleek de tekst te kennen, dus dat werd een hele gezellige ochtend! Ook een eyeopener dat de kinderen gewoon durfden te zingen: op die leeftijd beseffen ze niet dat ze misschien een beetje vals zingen. Heerlijk.
Rust
Net als veel animateurs en animatrices raakte ik mijn stem kwijt. Drie volledige dagen kon ik geen verstaanbaar woord uitbrengen, wat best lastig is in een ruimte vol pratende, schreeuwende en soms huilende kids. Maar het liep niet in het honderd: de kinderen werden juist rustig en stil als ik iets wilde zeggen.
Ze moesten eigenlijk ook wel, want anders verstonden ze de uitleg van de knutselopdracht of de spelletjes niet. Toch vond ik het zelf erg verrassend dat ze zo behulpzaam waren door opeens niet meer door de uitleg heen te praten.
Tand kwijt
Een jongetje vertelde mij op een ochtend trots dat hij zijn tand er “een keer” uit had getrokken. Toen hij het gat vrolijk aanwees, vond ik het er behoorlijk bloederig uitzien voor zo’n “oud” wondje. Na wat vragen bleek inderdaad dat hij hem er zojuist uit had getrokken.
Op zich geen probleem, hij was hem alleen verloren in de miniclub. Het volgende moment lagen we met alle begeleiders en veertig kinderen op de vloer om te zoeken naar De Verloren Melktand.
